Zwolennicy aborcji kwestionują możliwość odczuwania bólu przez dziecko znajdujące się w łonie. Chcąc je odczłowieczyć nazywają je prześmiewczo zlepkiem komórek. Co wiemy na ten temat? Czy nienarodzone dziecko odczuwa ból? Co czuje podczas aborcji? Jak przebiega rozwój układu nerwowego?
W 2013 roku Kongres Stanów Zjednoczonych rozpatrywał ustawę zabraniającą dokonywania aborcji po 20. tygodniu ciąży (Pain Capable Unborn Child Protection Act). Jednym z aspektów było odczuwanie bólu przez dziecko nienarodzone. Zeznawała wówczas specjalistka w dziedzinie neonatologii, dr Colleen Malloy. Jej świadectwo oparte na doświadczeniu i najnowszych wynikach badań przybliża temat ważny, a wciąż ignorowany przez zwolenników legalności aborcji.
Etapy kształtowania się układu nerwowego
W 8. tygodniu ciąży dziecko ma już receptory czuciowe twarzy, a w 14. tygodniu wytworzony jest rdzeń kręgowy i jego połączenie z częścią mózgu zwaną wzgórzem. Co bardzo ważne – nie później niż w 20. tygodniu wytworzone są już działające receptory bólowe. Nowe technologie takie jak badanie ultrasonograficzne w technice 4D pozwala nam ujrzeć na własne oczy jak dziecko odpowiada na bodźce. Już od 8. tygodnia ciąży odsuwa się od ostrych przedmiotów, w późniejszych etapach potrafi wyraźnie odskoczyć czy wzdrygnąć się. Do 20. tygodnia odpowiada nie tylko na ruch, ale także na dźwięk. Po 23. tygodniu od zapłodnienia zaobserwowano w odpowiedzi na ból zachowania podobne jak u starszych dzieci: zaciskanie rąk, otwieranie ust, cofanie kończyn.
Dzieci nienarodzone odczuwają ból intensywniej, niż ludzie w późniejszych stadiach rozwoju
Czy nienarodzone dziecko odczuwa ból? W raporcie zleconym przez Departament Sprawiedliwości Dr. Kanwalkeet Anand, anestezjolog i ekspert w badaniu bólu u dzieci nienarodzonych, napisał: „W mojej opinii ludzki płód nabywa zdolność odczuwania bólu od 20. tygodnia ciąży, jeśli nie wcześniej. Prawdopodobnie ból odczuwany przez płód jest bardziej intensywny niż u noworodków urodzonych w terminie i dzieci starszych.”
Kiedy dorosły człowiek lub dziecko doświadcza bólu, jego organizm produkuje hormony stresu. Co ciekawe, to samo i to w tym samym stopniu można zaobserwować u nienarodzonych dzieci. Według dr Malloy podczas pobierania krwi dziecka przy użyciu igły, jego poziom hormonów stresu wzrasta nawet o 500%.
Dr Malloy zaznacza, że istnieją wyniki badań, z których wynika, że system uśmierzania bólu rozwija się dopiero w późnych etapach ciąży. To oznacza, że dziecko jest bardzo podatne na ból, bo nie wykształciło jeszcze mechanizmów chroniących przed odczuwaniem bólu.
Rozwój neuroprzekaźników odpowiadających za odczuwanie bólu odbywa się wcześnie, ale aż do późnych etapów ciąży niewiele jest tych hamujących ból. To znaczy, że dziecko późno wykształca mechanizmy chroniące je przed cierpieniem. Warto wspomnieć, że operacja pacjenta na etapie prenatalnym podnosi poziom hormonów stresu w jego organizmie aż o 3 do 5 razy bardziej niż u dorosłego człowieka.
Okrutne tortury aborcji
Dzięki rozwojowi nowych technologii – i co za tym idzie – wiedzy na temat rozwoju małego człowieka, życie wewnątrz macicy jest dla nas w coraz mniejszym stopniu zagadką. Im więcej wiemy, tym bardziej potrafimy dostrzec człowieczeństwo dziecka nienarodzonego, a także jego kruchość i delikatność.
W I trymestrze ciąży dziecko zabija się najczęściej poprzez wyssanie jego delikatnego ciała kawałek po kawałku z macicy, natomiast w II trymestrze (14-26 tydzień ciąży) stosuje się aborcję przez rozszerzenie i wydobycie – osoba przeprowadzająca zabieg szczypcami odrywa kończyny jedną po drugiej, głowę miażdży i wyjmuje w kawałkach na samym końcu.
Według dr Malloy dzieci po 20. tygodniu rozwoju prenatalnego z pewnością czują ból, prawdopodobnie przy tych samych bodźcach cierpią mocniej niż starsze dzieci i dorośli. W świetle tych informacji aborcja poprzez rozczłonkowanie dziecka wydaje się jeszcze bardziej okrutna i nieludzka. Gdyby dorosłym ludziom odrywano kończyny, obserwowalibyśmy ogromne oburzenie społeczeństw i masowy sprzeciw wobec takiego okrucieństwa.
Tymczasem to aborcja sama w sobie jest uznawana przez jej zwolenników za prawo człowieka. To straszne! Ci najmniejsi doświadczają straszliwych tortur. Musimy o tym mówić w ich imieniu, bo ich krzyk bólu jest niemy i sami nie mogą się bronić.
Tekst: Natalia Klamycka
Też chcesz podjąć walkę o zatrzymanie aborcji? Dołącz i wspieraj sprawę! Zapisz się na kurs i dołącz do wolontariuszy Fundacji Życie i Rodzina.
Nie bądź obojętny! Wspieraj działania Fundacji! Jeśli uważasz, że to co robimy, jest dobre i słuszne, pomóż to kontynuować! Nawet niewielkie wpłaty mają znaczenie. Numer konta: 47 1160 2202 0000 0004 7838 2230
Pingback: Illinois: zabić w imię postępu - Fundacja Życie i Rodzina